رگها
رگها اندامهایی هستند که بوسیله آنها خون به تمام نقاط مختلف بدن می رود
دیواره رگهای خونی به جز دیواره مویرگها از نظر ساختمانی از سه لایه داخلی ، میانی و خارجی تشکیل شده است.
الف) لایه داخلی:
این لایه از یک ردیف سلول سنگفرشی ساده مشتق از مزودرم به نام آندوتلیوم و بافت همبند شل زیرین آن به نام طبقه زیراندوتلیال تشکیل شده است. آندوتلیوم بر روی تیغه پایه قرار گرفته و طبقه زیر آندوتلیال حاوی الیاف الاستیک و رتیکولر و بطور نادر در شریانهای الاستیک سلولهای عضلانی است.
ب) لایه میانی:
این لایه معمولا از عضلات صاف تشکیل شده که در بین آنها الیاف الاستیک ، کلاژن ، رتیکولر و پروتئوگلیکانها قرار گرفتهاند. مواد بین سلولی در دیواره رگها توسط سلولهای عضله صاف سنتز میشود.
ج) لایه خارجی یا ادونتیس :
خارجی ترین لایه عروق و مرکب از الیاف کلاژن نوع I و الیاف ارتجاعی است که بطور طولی قرار گرفتهاند . این لایه معمولا در امتداد با بافت همبند اطراف رگها قرار دارد و تشخیص آنها از یکدیگر مشکل میباشد. در عروق بزرگ این لایه حاوی رگهای تغذیه کننده خود عروق موسوم به رگها میباشد. انواع رگها در بدن عبارتند از : شریانها ، وریدها و مویرگها در رگهای لنفی میباشد.
رگهای بدن ما عبارت اند از :
1- شریان ها (سرخرگ) 2- وریدها (سیاهرگ) 3- مویرگ ها 4- رگهای لنفی
بقیه در ادامه مطلب......
عضلات دسته هايي از بافت ليفي (فيبري) هستند كه بدن را حركت مي دهند؛ وضعيت قرارگيري آن را حفظ مي كنند و اعضاي داخلي مثل قلب، روده ها و مثانه را به كار مي اندازند. اين كاركردها به وسيله ۳ نوع عضله مختلف انجام مي شود )چسب( كه عضلات اسكلتي بزرگترين گروه آنها را تشكيل مي دهند. عضلات به وسيله پيام هاي ارسالي از دستگاه عصبي كنترل مي شوند. عضلات اسكلتي را مي توان آگاهانه كنترل كرد، در حالي كه دو نوع ديگر فعاليت خودكار دارند. بيشتر عضلات اسكلتي، ارتباط دو استخوان مجاور را برقرار مي سازند. يك طناب قابل انعطاف از بافت ليفي به نام تاندون به يك انتهاي عضله متصل مي شود؛ به انتهاي ديگر عضله يك تاندون يا صفحه اي از بافت همبند متصل مي شود. عضلات اسكلتي نه تنها باعث حركت قسمت هاي مختلف بدن مي گردند بلكه به حفظ وضعيت بدن در حالت هاي ايستاده نشسته يا خوابيده نيز كمك مي كنند. اسامي برخي از عضلات، بيانگر كار آنهاست. بازكننده ها، مفاصل را صاف مي كنند؛ خم كنننده ها آنها را تا مي كنند؛ نزديك كننده ها، اندام را به سمت بدن نزديك مي كنند؛ دور كننده ها، آنها را از بدن دور مي كنند و راست كننده ها قسمت هايي از بدن را بلند مي كنند يا بالا نگه مي دارند. برخي از عضلات اسكلتي اصلي در زير به تصوير كشيده شده اند. عضلات عمقي تر در سمت چپ هر تصوير و عضلات سطحي تر در سمت راست نشان داده شده اند.
بقیه در ادامه مطلب.......
پژوهشگران در مرکز تحقیقاتی سرن در ژنو که روی طرح برخورددهنده بزرگ هادرون کار میکنند، گفتهاند که احتمالا بوزون هیگز که "ذره خدا" هم خوانده میشود، در آزمایشهای این مرکز برای مدتی بسیار کوتاه ظاهر شده است.
مشاهده این ذره، یکی از آرزوهای دانشمندان فیزیک ذرات بوده است.
پژوهشگران میگویند که در دو آزمایش جداگانه در سرن، نشانههایی از ذرهای مشاهده شده است که در هر دو مورد، جرم مشابهی داشته و احتمالا ذره هیگز است.
با این حال، پژوهشگران هنوز دادههای کافی برای اعلام رسمی این کشف جدید را در اختیار ندارند.
یافتن هیگز میتواند یکی از بزرگ ترین دستاوردها و پیشرفتهای علمی جهان در ۶۰ سال اخیر باشد. این ذره تاکنون در آزمایشهای فیزیکی مشاهده نشده است و یافتن آن، برای آن که شناخت مناسبی از نحوه تشکیل جهان به دست آید، عاملی تعیینکننده و حیاتی به شمار میرود.
این نظریه وجود دارد که ذره هیگز اولین ذرهای است که پس از انفجار بزرگ (بیگبنگ) به وجود آمد و زمینهساز شکلگیری جهان کنونی شد.
پژوهشگران در سرن برای یافتن هیگز، دو آزمایش عظیم را به طور جداگانه انجام دادهاند. این دو آزمایش، اطلس و سیاماس نامیده شدهاند.
از آنجا که در مدل استانداردی که برای پدیدار شدن جهان تعریف شده است، جرم دقیق هیگز برآورد نشده است، فیزیکدانان برای آزمایشهای خود باید از شتابدهندههای ذرات، مثل طرح هادرون استفاده میکردند تا بتوانند به صورتی سازمانیافته، به دنبال یافتن این ذره باشند.
روز سهشنبه، ۱۳ دسامبر، مسئولان پروژههای اطلس و سیاماس در کنفرانسی خبری در سرن گفتند که در این آزمایشها ذراتی دیدهاند که معادل ۱۲۴ تا ۱۲۵ گیگاالکترونولت، جرم داشتهاند.
با این حال گفته شده است که از نظر آماری، اطمینان کمی نسبت به این یافته و جرمی که سنجیده شده است وجود دارد و پژوهشگران برای آن که رسما مدعی این اکتشاف شوند، باید به آزمایش و تحلیلهای بیشتری دست بزنند.
در عین حال، نتایج آزمایشهای اخیر، هیجان و تبوتاب عظیمی را در بین پژوهشگران و دانشمندان فیزیک ذرات به وجود آورده است.
پروفسور اشتفان سالدنر رمبولد، استاد دانشگاه منچستر، نتایج آزمایشهای انجامشده را "استثنایی" خواند و گفت: "احتمالا در مدت یک سال خواهیم فهمید که آیا ذره هیگز وجود دارد یا نه."